اندکی صبر سحر نزدیک است


۱۳۸۸ مهر ۲, پنجشنبه

روز ایران

یک عکس بهتر از هزاران کلمه می تواند سخن بگوید. این جماعت چه فریاد میزنند؟ آیا خواهان چیزی به جز حقوق مشروع از دست رفته خویش هستند؟ صدای ایشان را چه کسی میشنود؟ آیا فریاد رسی هم هست؟
جمعه آخر رمضان امسال هم فرا رسید. ولی این جمعه رنگ امید داشت، رنگ هم دلی داشت، رنگ سبز را بر دوش خود میکشید.
در روزی که تمام نیروهای آشکار و نهان حکومتی، با تمام توان خود سعی در بر هم زدن جنبش سبز داشت، مردم دست در دست هم، یک دل و یک صدا دوباره نشان دادند که این بار تا آخر قرص و محکم ایستاده اند، و هیچ سدی یارای مقابله با این سیل خواهان عدالت و برابری نخواهد بود.
جمعه روز قدس نبود، روز ملت ایران بود، روز ایران بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر