حادثه 11 سپتامبر را باید نقطه عطفی در تاریخ روابط بین الملل دانست. ده سال پیش از این واقعه جنگ سرد به پایان رسیده بود، اما آنطور که ویلیام زارتمن میگوید،هنوز نظمی که بتواند بر جهان غالب شود وجود نداشت.این حادثه در حقیقت نقطه آغازی برای نظم جدید بود. نظمی که نشانه های نیرومندی از خود بروز میدهد.بی جهت نیست که به گمان بسیاری از تئوری پردازان روابط بین الملل بعد از 11سپتامبر 2001 جهان در حال تغییری سترگ بوده است. در چنین تغییری تنها بازیگران عوض نمیشوند، بلکه در همان حال قواعد بازی و حتی عرصه بازی نیز تغییر میکند.
ماشین جنگی آمریکا نه سبب ساز چنین عرصه ای، بلکه خود پدیدار شده از آن است. آمریکا تنها سربازان خود را به بغداد گسیل نکرد، بلکه در پس این حمله نظامی، اندیشه جهانگیری آمریکا بعد از زوال دوران دو قطبی قرار داشت. به قول گیدنز اکنون دولت - ملت ها شکل اساسی جهان را تشکیل می دهند و آمریکا تنها بازمانده امپراطوری های قدیم و مدرن در دنیای امروز است. در چنین دنیایی، مناسبات قدیمی که اتفاقاً خود آمریکا نیز در به سامان رسیدن آن نقش اساسی داشت، چندان کارساز نیست.
11سپتامبر 2001 خود به یک مبدا تاریخ تبدیل شده است که تمام مناسبات و سیاست های داخلی و خارجی امریکا را با تحولی ساختاری مواجه ساخته است. با چنین رویکردی، منطقی تر به نظر میرسد کشورهای جهان سوم و خصوصا کشور های خاور میانه، در تحلیل تحولات جهانی کنونی خود تجدید نظر کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر