اندکی صبر سحر نزدیک است


۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۹, یکشنبه

من، بعداز 20 سال



فکر کردی بعد از بیست سال چه قیافه ای پیدا می کنی؟ داشتم وبگردی میکردم که توی سایت یک پزشک به پست جالبی بر خوردم. بخش مربوط به معرفی یه سایت بود که شکل و قیافه رو بعد از گذشت بیست یا سی سال پیش بینی میکرد. برا من که خیلی جالب بود. تو هم میتونی خیلی راحت امتحان کنی. البته اگه جرأتشو داشتی! (جدی نگیرید. همینجوری گفتم که خودمو تحویل گرفته باشم).
البته چون این سایت مال خارجکی هاست، قیافتو برای شرایطی طراحی میکنه که خودش میخواد. یعنی شرایط اجتماعی و اقتصادی محل زندگی رو در نظر نمیگیره. بابت همین من نتیجه گرفتم که اگه الان از کشور مهاجرت کنم، شاید بعد بیست سال این شکلی بشم وگرنه...

۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۲, یکشنبه

ارزش


در فرهنگ ما ایرانی ها، ارزش قائل نشدن به داشته ها تقریبا به یک عادت تبدیل شده است. معمولا زمانی به فکر ارزش ها می افتیم که کار از کار گذشته باشد. در چنین مواقعی نیز با یک افسوس و ناراحتی موقتی همه چیز تمام می شود و کل موضوع به فراموشی سپرده می شود. از نمونه های این عادت می توان به از دست دادن شخصیت ها و چهره های معروف اجتماعی اشاره کرد. آخرین مورد هم مرگ هنرمند بزرگمان ، حمیده خیرآبادی بود که خیلی ها حتی افسوس هم نخوردند. اصلا خبرش را هم نشنیدند یا نخواستند که بشنوند. چون اگر به فکر بودند همان مدتی که مادر بزرگ همیشه گی سینما در بستر بیماری بود یادی نموده و قدمی بر می داشتند.اصولا ما به مرده پرستی معروفیم اما در این مورد حتی مرده پرستی هم نکردیم.

پس کی می خواهیم به نخبه هایمان ارزش قائل شویم؟ چه وقت می خواهیم به فکر شخصیت های افتخارآفرینمان باشیم؟ امکاناتمان را در اختیارشان بگذاریم یا زمینه ساز پیشرفت بیشترشان شویم؟

همین فوتبال را در نظر بگیرید. در کل دنیا به عنوان صنعت کرور کرور سرمایه به پایش می ریزند ولی در کشور ما استعدادها پیش کششان، به فکر داشته ها هم نیستند. وقتی یک بازیکن ژاپنی یا کره ای لژیونر می شود که برای کشورش افتخار بیافریند، همه ی امکانات رسانه ای در اختیار است که حمایتش کند و به یک چهره جهانی تبدیلش کند، ما چطور؟ فعلا دو بازیکن داریم که در لالیگا بازی می کنند که غیر از چهار بازی حساس در سال، بازی دیگری از ایشان پخش نمی شود. در حالی که تقریبا برای همه ی ایرانی ها دیدن بازی بد نکونام و شجاعی لذت بخش است، چه برسد به این که درخشش آنها به نمایش گذاشته شود. صدا سیما حاضر است بازی کم اهمیتی از لیگ انگلیس یا ایتالیا پخش کند ولی بازی نکونام و شجاعی زنده پخش نشود. واقعا این برخورد مناسبی در قبال افتخار آفرینانمان است؟